Pierwszy raz na obozie, z pełnym ekwipunkiem, wędrownicy wyruszyli w trasę. Nie była zbyt trudna, ale ciągnęła się daleko, daleko w dal. Napotkaliśmy po drodze ciekawych ludzi i z radością rzuciliśmy się na sklepik z ciepłymi zapiekankami, który się pojawił krótko po tym jak zaczął padać deszcz.

Wszystkie patrole przygotowały sobie obiady (od makaronu, do steków z konserwy turystycznej, naprawdę wszystko leżało na stole). Rozbiliśmy sprawnie namioty i usiedliśmy znów przy wspólnym stole, na celu mając stworzenie wizji ruchu wędrowniczego w naszym hufcu, omówienie problemów i zmartwień związanymi z tą gałęzią, i dokompletowaniu naszych logbooków.

Pytanie na dziś? “Jakie są nasze silne strony?”

W zmęczeniu i w deszczu czasem trudno myśleć o sobie pozytywnie, ale wspierając się nawzajem udało nam się rozpisać i spojrzeć na siebie w pozytywnym świetle.